دِلْ تنگے اَم را با فاصلــہ مے نویسَمْـــ ...
تا شایدْ فاصلــہ اے بین دِلَمْـــ و تنگے بیُفـــتدْ ...
چــہ خیالــــِ خامے دارممْـــ ... !
اینْ مَدار فاصلــہ مُـــوَربْ اَستْ ...
چندے کــہ بگذردْ ...
دوباره مے شَودْ : " تَــــــنْـــــــــگے ِ دِلْف
-همــــیشـ ه دقــیقآ وقـــــتی پـُر از حـــرفی
وقتـــ ی بغــــض میکـــُنی
وقتـــی دآغونــــی
وقــــتی دلــِت شکــــستـ ه
دقیقــــا همیـــ ن وقـــــتآ
انقــــدر حـ ـرف دآری کـــ ه فقــط میتونــی بگـ ـ ی :
"بیخـــیآل".
باختم در عشق، اما باختن تقدير نيست،
ساختم با درد تنهايي، مگر تقدير چيست؟
ساده لباس بپوش، ساده راه برو . . .
اما در برخورد با دیگران ساده نباش . . .
زیرا سادگی ات را نشانه می گیرند . . .
برای درهم شکستن غرورت . . . !
ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ
ﻧﻤﯿـﺘـﻮﺍﻧﯽ ﻣــﻮﻗـﻊ ﻏــﻤـﺘــ ﺑﻪ ﺧﯿــﺎﺑﺎـﻦ
ﺑﺮﻭﯼ
ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﺁﺗﺶ ﺑﺰﻧﯽ ﻭ ﺩﻭﺩ ﺷﺪﻥ ﻏﻢ
ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﯽ
ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻏﻤﺖ ﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﯽ
ﭘﺸﺖ ﻧﻘﺎﺏ
ﺁﺭﺍﯾﺸﯿـﺘــــ
ﻭ ﺑﺎ ﺭﮊ ﻟﺒﯽ ﻗــﺮﻣــﺰ ﺧﻨــﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻟﺐ
ﻫـﺎﯾﺖ
ﺍﺟﺒﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨــــﯽ
ﺁﻧﻮﻗﺖ ﻫﻤــﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﻧـﻪ ﺩﺭﺩﯼ
ﻫﺴﺖ ﻭ ﻧـﻪ
ﻏﻤــﯽ
ﻭ ﺗﻨﻬــــﺎ ﻧﮕــﺮﺍﻧﯿﺘــــ ﭘﺎﮎ ﺷـﺪﻥ ﺭﮊ ﻟﺒﺘـــــ
ﺍﺳﺘــــ
ﺯﻥ ﮐـﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻣــﺮﺩﺍﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻏﻢ
ﺑﺨــﻮﺭﯼ
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
